Pnomh Penh
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
19 Juni 2015 | Vietnam, Kon Rong (1)
Phomh Penh
De hoofdstad van Cambodja is Pnomh Penh en het is onze laatste bestemming in cambodja.
Het valt mij overigens op dat ik de bus en bootreizen niet meer benoem.. Wees gerust, we doen er nog genoeg, het is gewoon normaal geworden om 10 uur van A naar B te reizen! In dit geval paste alles precies, vanuit Koh Rong met de boot naar Sianoukville en 10 minuten na aankomst zou er een bus gaan: heerlijk zulke reisjes! In Pnomh Penh aangekomen zochten we naar een slaapplek en een drietal engelsen, die we op Koh Rong hebben leren kennen, wist een goed hostel te vinden. Met z'n allen die kant op en dan zien we wel of het wat is (zoals gewoonlijk). We vroegen de receptie wat een kamer voor twee personen kostte. Met gebrekkig engels was het 13 dollar. We zijn gaan kijken en de kamer was super! Voor zo'n prijs leek het haast te goed. En dat was het ook... Het was namelijk geen thirTEEN maar ThirtY, Dus 30 euro. Pissig als we waren de discussie aangegaan en ons ongenoegen geuit maar zoals te verwachten, geen resultaat. Dan maar een te duur bed in de slaapzaal en morgen direct op zoek naar wat anders.
We kwamen uit bij een klein en leuk hostel In een rustig deel van de stad. 5 euro voor een twee persoonskamer, gemiddeld goede kamer(voor de prijs dus erg goed), gratis pooltafel, bar in het zitgedeelte, brommers goedkoop te huur: echt een paradijs! We zijn de hele stad door geweest met de brommers. We zijn ook eindelijk in een aziatische bioscoop geweest, opmerkelijk alleen engelse taal en geen aziatische ondertiteling. Een klein zaaltje met een handje vol mensen. Wát hard stonden de boxen, het paste bij de film (fast & furious 7) maar was wel erg hard. We waren net optijd dus hadden geen eten en drinken mee, dat wilden we in de pauze halen. Er was echter geen pauze! Het was dus een lange zit maar zeker de moeite waard.
Het meest indrukwekkende van de stad was "the killing fields". Ongelofelijk wat zich hier in Cambodja heeft afgespeeld. Een man genaamd Pol Pot, die gestudeerd had in China en gefascineerd was in het communisme, had ergens eind 19e eeuw de visie om een communistisch Cambodja te maken. Iedereen gelijk en iedereen is boer. Mensen die kunnen lezen en schrijven zijn slecht, mensen uit de stad zijn slecht en iedereen die het niet met zijn partij, de rode Khmer, eens waren uiteraard ook. Alle slechte mensen werden gevangen genomen en kinderen werden zelfs zo geïndoctrineerd dat ze hun ouders aangaven. Het bleef overigens niet bij gevangen nemen, iedereen werd gemarteld en moest een document tekenen dat ze spion waren voor de VS, gestolen hadden of andere criminele daden hadden verricht. Zoals je al kan raden, iedereen die tekent is ter dood veroordeeld en daarna gedood. Omdat kogels duur waren werden ze onthoofd of met knuppels, schoffels, flessen en alle mogelijke objecten doodgeknuppeld. The killing fields is nu een herdenkingsplek en monument maar vroeger was het een kamp waar 20.000 Cambojanen vermoord zijn. Het meest ingrijpende op dit terrein was de boom waar elke baby die met de moeder in het kamp kwam, tegenaan doodgeslagen werd. Hoe krijg je je volgelingen in hemelsnaam zo ver om mensen met knuppels te doden of baby's tegen een boom aan dood te slaan!?! Het is natuurlijk een combinatie van angst, propaganda en een gecreëerd gevoel van trots maar het hele verhaal is ongelofelijk triest. Iedereen op het terrein had een listening tourguide systeem met oordoppen op dus het was helemaal stil toen we hoorden dat één op de vier Cambodjanen tijdens dit regime door zijn of haar landgenoten gedood is, in een periode van drie jaar en acht maanden. Van de 8 miljoen mensen zijn er dus 2 miljoen gedood voordat Vietnam de rode Khmer verdreef.
Een of twee dagen later was het tijd om naar Ho Chi Minh City te gaan: de grens over naar Vietnam! 7 mei zou Lucas daar aankomen met het vliegtuig om samen met ons door Vietnam te reizen. Omdat Vietnam voornamelijk draaide om de reis, met brommers 1800 kilometer van HCMC naar Hanoi rijden, zal ik Vietnam in twee of drie verhalen beslaan in plaats van stad voor stad.
Binnenkort dus Vietnam deel 1!
De hoofdstad van Cambodja is Pnomh Penh en het is onze laatste bestemming in cambodja.
Het valt mij overigens op dat ik de bus en bootreizen niet meer benoem.. Wees gerust, we doen er nog genoeg, het is gewoon normaal geworden om 10 uur van A naar B te reizen! In dit geval paste alles precies, vanuit Koh Rong met de boot naar Sianoukville en 10 minuten na aankomst zou er een bus gaan: heerlijk zulke reisjes! In Pnomh Penh aangekomen zochten we naar een slaapplek en een drietal engelsen, die we op Koh Rong hebben leren kennen, wist een goed hostel te vinden. Met z'n allen die kant op en dan zien we wel of het wat is (zoals gewoonlijk). We vroegen de receptie wat een kamer voor twee personen kostte. Met gebrekkig engels was het 13 dollar. We zijn gaan kijken en de kamer was super! Voor zo'n prijs leek het haast te goed. En dat was het ook... Het was namelijk geen thirTEEN maar ThirtY, Dus 30 euro. Pissig als we waren de discussie aangegaan en ons ongenoegen geuit maar zoals te verwachten, geen resultaat. Dan maar een te duur bed in de slaapzaal en morgen direct op zoek naar wat anders.
We kwamen uit bij een klein en leuk hostel In een rustig deel van de stad. 5 euro voor een twee persoonskamer, gemiddeld goede kamer(voor de prijs dus erg goed), gratis pooltafel, bar in het zitgedeelte, brommers goedkoop te huur: echt een paradijs! We zijn de hele stad door geweest met de brommers. We zijn ook eindelijk in een aziatische bioscoop geweest, opmerkelijk alleen engelse taal en geen aziatische ondertiteling. Een klein zaaltje met een handje vol mensen. Wát hard stonden de boxen, het paste bij de film (fast & furious 7) maar was wel erg hard. We waren net optijd dus hadden geen eten en drinken mee, dat wilden we in de pauze halen. Er was echter geen pauze! Het was dus een lange zit maar zeker de moeite waard.
Het meest indrukwekkende van de stad was "the killing fields". Ongelofelijk wat zich hier in Cambodja heeft afgespeeld. Een man genaamd Pol Pot, die gestudeerd had in China en gefascineerd was in het communisme, had ergens eind 19e eeuw de visie om een communistisch Cambodja te maken. Iedereen gelijk en iedereen is boer. Mensen die kunnen lezen en schrijven zijn slecht, mensen uit de stad zijn slecht en iedereen die het niet met zijn partij, de rode Khmer, eens waren uiteraard ook. Alle slechte mensen werden gevangen genomen en kinderen werden zelfs zo geïndoctrineerd dat ze hun ouders aangaven. Het bleef overigens niet bij gevangen nemen, iedereen werd gemarteld en moest een document tekenen dat ze spion waren voor de VS, gestolen hadden of andere criminele daden hadden verricht. Zoals je al kan raden, iedereen die tekent is ter dood veroordeeld en daarna gedood. Omdat kogels duur waren werden ze onthoofd of met knuppels, schoffels, flessen en alle mogelijke objecten doodgeknuppeld. The killing fields is nu een herdenkingsplek en monument maar vroeger was het een kamp waar 20.000 Cambojanen vermoord zijn. Het meest ingrijpende op dit terrein was de boom waar elke baby die met de moeder in het kamp kwam, tegenaan doodgeslagen werd. Hoe krijg je je volgelingen in hemelsnaam zo ver om mensen met knuppels te doden of baby's tegen een boom aan dood te slaan!?! Het is natuurlijk een combinatie van angst, propaganda en een gecreëerd gevoel van trots maar het hele verhaal is ongelofelijk triest. Iedereen op het terrein had een listening tourguide systeem met oordoppen op dus het was helemaal stil toen we hoorden dat één op de vier Cambodjanen tijdens dit regime door zijn of haar landgenoten gedood is, in een periode van drie jaar en acht maanden. Van de 8 miljoen mensen zijn er dus 2 miljoen gedood voordat Vietnam de rode Khmer verdreef.
Een of twee dagen later was het tijd om naar Ho Chi Minh City te gaan: de grens over naar Vietnam! 7 mei zou Lucas daar aankomen met het vliegtuig om samen met ons door Vietnam te reizen. Omdat Vietnam voornamelijk draaide om de reis, met brommers 1800 kilometer van HCMC naar Hanoi rijden, zal ik Vietnam in twee of drie verhalen beslaan in plaats van stad voor stad.
Binnenkort dus Vietnam deel 1!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
