Koh Rong en overleven!
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
13 Juni 2015 | Vietnam, Kon Rong (1)
Koh Rong en overleven!
Voor we naar Koh Rong vertrokken hadden we een aantal uren te overbruggen in Sianoukville. Dit betekende voor ons genoeg tijd om de benodigdheden in te slaan voor het verblijf op het onbewoonde eiland. Na een uurtje rondstruinen op de markt hadden we alles voor elkaar: een bijl, een zaklamp, 2 kilo touw, 1 kilo rijst, een emmertje om rijst in te koken en twee aziatische lepels: eiland, here we come!
Het eiland Koh Rong staat bij menig backpacker bekend als een feesteiland. Dit was ook voor ons de reden om er heen te gaan, samen met het hoognodige bruinbakken op het strand. Toen we aankwamen was de sfeer op het eiland, zoals verwacht, heeeeeeerlijk! Het weer was super, het hostel was prima en de mensen waren goed gestemd. Het bleek echter een minder uitbundig feesteiland dan zoals wj het ons voorstelden. Het was relaxt op het strand zittend een biertje drinken (ook helemaal prima) en niet daadwerkelijk een feest. Opzich geen probleem, we konden direct aan de slag met de tocht naar een onbewoond eiland.
Eerst natuurlijk de boot regelen, anders kom je er helemaal niet!;) dit kwam neer op 6 keer het idee uitleggen en 6 keer een blik krijgen die zegt: waarom zou je dat in godsnaam willen doen!?! toch vonden we iemand die ons weg wilde brengen, voor een prijs die ons in eerste instantie te hoog was. Uiteindelijk na onderhandelen is het beslist, geboekt en geregeld: op zoek naar nog wat fruit en hangmatten. Hangmatten waren zo geregeld, elk winkeltje had er wat in de verkoop. Dit gold hetzelfde voor fruit en water dus binnen een half uur hadden we 6 mango's, 6 ananassen en 14 flessen water en 2 hangmatten. Het doel is natuurlijk zelf alles op het eiland te regelen maar we wilden niet het risico lopen zonder water en eten te zitten zodra er geen fruitbomen en vers water zou zijn.
De dag erna wilde de vrouw ons niet meer meenemen. Ze vond het risico en gevaar te groot dus wilde onze levens niet in gevaar brengen. 3 dagen lang, 2 uur van de bewoonde wereld, zonder een directe weg terug, op een eiland waar zomaar vissers aan kunnen meren en je beroven: veel te gevaarlijk. Wij, eigenwijs als we kunnen zijn, wilden deze kans niet missen dus we zeiden tegen haar dat ze dan maar een ander moest regelen. Uiteindelijk zijn we naar het eiland vertrokken. We kwamen aan op het eiland, hebben al het proviand uitgeladen en waren er helemaal klaar voor! stap 1: een schuilplaats. We hebben het hele strand afgelopen en vonden twee grote rotsen naast elkaar. We hebben direct gekeken of de lange bamboestok die we onderweg gevonden hadden er overheen kon en of de hangmatten genoeg ruimte hadden om in te slapen. Beide was in orde en we waren afgeschermd van zee, wat best een goed gevoel gaf vanwege de mogelijk aanmerende vissers. (die er in overvloed waren)
Na het verzamelen van drijfhout, afhakken van takken met veel groen en het wegplukken van alle varens in de buurt zijn we begonnen aan de bouw van onze tijdelijke onderkomen en het ging super. Het was stabiel, we konden in de hangmat liggen, het leek een goed dak te hebben: we waren er klaar voor. Tijd voor stap 2: vuur! Omdat het flink heeft geregend hebben we hout droog gelegd voor later en hebben we droog hout gezocht om toch nog een vuurtje te kunnen maken. Om half 7 word het echter donker... ECHT donker... We zagen niets meer. Helaas was het hout te nat om vuur te maken dus hebben we geen rijst kunnen koken. Dan maar een mango en ananas aanbreken. Guido zorgde voor een beetje verlichting met de zaklamp en met mijn eigen zakmes ging ik de strijd aan met de mango's: wat een gepruts:) daarna Guido de ananas en zijn we gaan slapen. In de nacht bleek dat het vloed werd. We dachten veilig te zitten maar het scheelde echt heel weinig. Vanaf de rand van de ingang hadden we nog 1,5 meter zand voordat we met de voeten in het water stonden. Hier hadden we absoluut niet op gerekend! Stel je voor.. heb je je dak terecht, Worden je spullen alsnog nat! (Zelf hang je in de hangmat dus dat scheelt)
de volgende dag bestond uit hout hakken, strandjutten, hout sprokkelen, vissen, rijst koken en fruit snijden. Het heeft ons de hele dag bezig gehouden en met een schuin oog hielden we de vissersboten in de gaten. De tweede nacht begon het echt hard te regenen en toen kwamen we tot de conclusie dat onze schuilplaats niet niet volledig waterdicht was. Toch maar de Poncho's aan en de regen uitzitten.. op dat moment een drama en een ellende, achteraf een onvergetelijk moment van de dagen. Alle kleding en electronica bleef gelukkig droog in mijn regenzak voor de backpack dus alleen WIJ waren zeiknat. Helaas, jammer dan, hoort erbij: toch proberen te slapen.
De laatste morgen gaven we ons huisje een adres: de zandlaan 1. We hebben alle waterflessen opgeruimd en ons klaar gemaakt voor de pick up. En dan komt dat moment.. Komt ie wel? We hebben al betaald, best stom.. Wat nou als we hier nog een dag moeten zitten, we hebben geen eten. Maar toch, de boot kwam stipt op tijd aanmeren! (Gelukkig maar) De hut hebben we laten staan voor iemand anders, hopelijk zorgt hij/zij dan wel voor verbeteringen aan het dak! De twee dagen erna nog lekker genoten van het strand op Koh Rong en uiteraard vele keren ons verhaal verteld. Na twee dagen relaxen vonden we het mooi geweest: Op naar de hoofdstad!
Voor we naar Koh Rong vertrokken hadden we een aantal uren te overbruggen in Sianoukville. Dit betekende voor ons genoeg tijd om de benodigdheden in te slaan voor het verblijf op het onbewoonde eiland. Na een uurtje rondstruinen op de markt hadden we alles voor elkaar: een bijl, een zaklamp, 2 kilo touw, 1 kilo rijst, een emmertje om rijst in te koken en twee aziatische lepels: eiland, here we come!
Het eiland Koh Rong staat bij menig backpacker bekend als een feesteiland. Dit was ook voor ons de reden om er heen te gaan, samen met het hoognodige bruinbakken op het strand. Toen we aankwamen was de sfeer op het eiland, zoals verwacht, heeeeeeerlijk! Het weer was super, het hostel was prima en de mensen waren goed gestemd. Het bleek echter een minder uitbundig feesteiland dan zoals wj het ons voorstelden. Het was relaxt op het strand zittend een biertje drinken (ook helemaal prima) en niet daadwerkelijk een feest. Opzich geen probleem, we konden direct aan de slag met de tocht naar een onbewoond eiland.
Eerst natuurlijk de boot regelen, anders kom je er helemaal niet!;) dit kwam neer op 6 keer het idee uitleggen en 6 keer een blik krijgen die zegt: waarom zou je dat in godsnaam willen doen!?! toch vonden we iemand die ons weg wilde brengen, voor een prijs die ons in eerste instantie te hoog was. Uiteindelijk na onderhandelen is het beslist, geboekt en geregeld: op zoek naar nog wat fruit en hangmatten. Hangmatten waren zo geregeld, elk winkeltje had er wat in de verkoop. Dit gold hetzelfde voor fruit en water dus binnen een half uur hadden we 6 mango's, 6 ananassen en 14 flessen water en 2 hangmatten. Het doel is natuurlijk zelf alles op het eiland te regelen maar we wilden niet het risico lopen zonder water en eten te zitten zodra er geen fruitbomen en vers water zou zijn.
De dag erna wilde de vrouw ons niet meer meenemen. Ze vond het risico en gevaar te groot dus wilde onze levens niet in gevaar brengen. 3 dagen lang, 2 uur van de bewoonde wereld, zonder een directe weg terug, op een eiland waar zomaar vissers aan kunnen meren en je beroven: veel te gevaarlijk. Wij, eigenwijs als we kunnen zijn, wilden deze kans niet missen dus we zeiden tegen haar dat ze dan maar een ander moest regelen. Uiteindelijk zijn we naar het eiland vertrokken. We kwamen aan op het eiland, hebben al het proviand uitgeladen en waren er helemaal klaar voor! stap 1: een schuilplaats. We hebben het hele strand afgelopen en vonden twee grote rotsen naast elkaar. We hebben direct gekeken of de lange bamboestok die we onderweg gevonden hadden er overheen kon en of de hangmatten genoeg ruimte hadden om in te slapen. Beide was in orde en we waren afgeschermd van zee, wat best een goed gevoel gaf vanwege de mogelijk aanmerende vissers. (die er in overvloed waren)
Na het verzamelen van drijfhout, afhakken van takken met veel groen en het wegplukken van alle varens in de buurt zijn we begonnen aan de bouw van onze tijdelijke onderkomen en het ging super. Het was stabiel, we konden in de hangmat liggen, het leek een goed dak te hebben: we waren er klaar voor. Tijd voor stap 2: vuur! Omdat het flink heeft geregend hebben we hout droog gelegd voor later en hebben we droog hout gezocht om toch nog een vuurtje te kunnen maken. Om half 7 word het echter donker... ECHT donker... We zagen niets meer. Helaas was het hout te nat om vuur te maken dus hebben we geen rijst kunnen koken. Dan maar een mango en ananas aanbreken. Guido zorgde voor een beetje verlichting met de zaklamp en met mijn eigen zakmes ging ik de strijd aan met de mango's: wat een gepruts:) daarna Guido de ananas en zijn we gaan slapen. In de nacht bleek dat het vloed werd. We dachten veilig te zitten maar het scheelde echt heel weinig. Vanaf de rand van de ingang hadden we nog 1,5 meter zand voordat we met de voeten in het water stonden. Hier hadden we absoluut niet op gerekend! Stel je voor.. heb je je dak terecht, Worden je spullen alsnog nat! (Zelf hang je in de hangmat dus dat scheelt)
de volgende dag bestond uit hout hakken, strandjutten, hout sprokkelen, vissen, rijst koken en fruit snijden. Het heeft ons de hele dag bezig gehouden en met een schuin oog hielden we de vissersboten in de gaten. De tweede nacht begon het echt hard te regenen en toen kwamen we tot de conclusie dat onze schuilplaats niet niet volledig waterdicht was. Toch maar de Poncho's aan en de regen uitzitten.. op dat moment een drama en een ellende, achteraf een onvergetelijk moment van de dagen. Alle kleding en electronica bleef gelukkig droog in mijn regenzak voor de backpack dus alleen WIJ waren zeiknat. Helaas, jammer dan, hoort erbij: toch proberen te slapen.
De laatste morgen gaven we ons huisje een adres: de zandlaan 1. We hebben alle waterflessen opgeruimd en ons klaar gemaakt voor de pick up. En dan komt dat moment.. Komt ie wel? We hebben al betaald, best stom.. Wat nou als we hier nog een dag moeten zitten, we hebben geen eten. Maar toch, de boot kwam stipt op tijd aanmeren! (Gelukkig maar) De hut hebben we laten staan voor iemand anders, hopelijk zorgt hij/zij dan wel voor verbeteringen aan het dak! De twee dagen erna nog lekker genoten van het strand op Koh Rong en uiteraard vele keren ons verhaal verteld. Na twee dagen relaxen vonden we het mooi geweest: Op naar de hoofdstad!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
