Koh Lipe
Door: Tom
Blijf op de hoogte en volg Tom
22 Maart 2015 | Thailand, Koh Lipe
Op het kleine Thaise eiland Koh Lipe is het plaatje helemaal compleet. Als je aankomt van Langkawi (Maleisië) wordt je door de immigratiedienst ontvangen op het strand. Met de voeten in het zand sta je in de rij bij de paspoort en visa controle en achter je dobberen kleine bootjes in het kraakheldere water. Er zijn een paar auto's op het eiland, wel veel scooters. Bij bijna alle scooters is er een extra frame aan vast gelast met zitplekken voor zo'n 4 à 5 personen en scheuren vol gas over het eiland om toeristen van A naar B te brengen. (als ze te lui zijn om te lopen)
We hadden een hostel op/aan het strand, uitzicht waar je u tegen zegt en er waren zonsondergangen zoals ze idyllisch bedoeld zijn. We hebben ons prima aangepast aan het eiland. In de morgen lekker via het strand naar de hoofdstraat om een ontbijt te scoren, daarna de handdoeken pakken en voor ons hostel op t strand liggen. Zodra dit te warm werd (vaak na 30-45 min) namen we een lekkere duik in de zee en gingen we weer liggen. Wat kan het leven toch heerlijk zijn!
In de avond zochten we een gezellig strandtentje op. Één avond liep dit nogal uit de hand. We waren totaaaaaal verkeerd gelopen op een ander strand en kwamen na 45 minuten lopen nog niets tegen. Uiteindelijk stond er een resort en liepen we, verslagen en teleurgesteld, over het terrein terug. Toen hoorden we muziek! We keken waar het vandaan kwam en liepen per toeval binnen bij de Home Bar van mister Norm. Bij mr Norm draait het om een combinatie van reggae, geestelijke verlichting en drugs. Hij kon hier vermakelijk over vertellen dus we zijn hier, samen met een Bulgaar, Chinese en een paar Duitsers, tot diep in de nacht gebleven. Mr Norm had de mensen van NASA erg graag willen vertellen hoe ze in een ander zonnestelsel konden komen. Dit is alleen maar mogelijk door een bepaalde plant te malen en te roken en daarna te mediteren. Het fysieke lichaam kan het namelijk niet aan. De mensen van NASA waren echter te dom om naar hem te luisteren, anders waren zij er ook allang geweest. Waarom "ook"? Omdat zijn vriend een tijd geleden is overleden, die dit vaak had gedaan, en hij leeft nu in een ander stelsel. Mr Norm kletst er regelmatig mee tijdens zijn "meditatie" en gaat hem na zijn dood achterna. (Voor meer informatie over de plant verwijs ik u door naar mr Norm)
De laatste avond was er een strand/reggae feest. Een internationale reggaeband speelde de hele avond van 22:00 tot 02:15 met 3 pauzes van 15 minuten. Echt een avondvullend programma en het was super! De bandleden waren stuk voor stuk het stereotype beeld van een reggae muzikant en de tweede helft was de leadzanger volgens ons een jaar of 75 (we hebben het hem niet gevraagd) maar hij ging los alsof hij in de twintig was. Ze speelden een mix van Thaise en Engelse eigen nummers, de Thaise hoorden we in Bangkok regelmatig. Lekker met een biertje in de hand en de voeten in het zand een feestje vieren. Een super relaxed einde van een super relaxed eiland.
In Bangkok is het compleet tegenovergesteld, maar dat vertel ik in het volgende verslag.
We hadden een hostel op/aan het strand, uitzicht waar je u tegen zegt en er waren zonsondergangen zoals ze idyllisch bedoeld zijn. We hebben ons prima aangepast aan het eiland. In de morgen lekker via het strand naar de hoofdstraat om een ontbijt te scoren, daarna de handdoeken pakken en voor ons hostel op t strand liggen. Zodra dit te warm werd (vaak na 30-45 min) namen we een lekkere duik in de zee en gingen we weer liggen. Wat kan het leven toch heerlijk zijn!
In de avond zochten we een gezellig strandtentje op. Één avond liep dit nogal uit de hand. We waren totaaaaaal verkeerd gelopen op een ander strand en kwamen na 45 minuten lopen nog niets tegen. Uiteindelijk stond er een resort en liepen we, verslagen en teleurgesteld, over het terrein terug. Toen hoorden we muziek! We keken waar het vandaan kwam en liepen per toeval binnen bij de Home Bar van mister Norm. Bij mr Norm draait het om een combinatie van reggae, geestelijke verlichting en drugs. Hij kon hier vermakelijk over vertellen dus we zijn hier, samen met een Bulgaar, Chinese en een paar Duitsers, tot diep in de nacht gebleven. Mr Norm had de mensen van NASA erg graag willen vertellen hoe ze in een ander zonnestelsel konden komen. Dit is alleen maar mogelijk door een bepaalde plant te malen en te roken en daarna te mediteren. Het fysieke lichaam kan het namelijk niet aan. De mensen van NASA waren echter te dom om naar hem te luisteren, anders waren zij er ook allang geweest. Waarom "ook"? Omdat zijn vriend een tijd geleden is overleden, die dit vaak had gedaan, en hij leeft nu in een ander stelsel. Mr Norm kletst er regelmatig mee tijdens zijn "meditatie" en gaat hem na zijn dood achterna. (Voor meer informatie over de plant verwijs ik u door naar mr Norm)
De laatste avond was er een strand/reggae feest. Een internationale reggaeband speelde de hele avond van 22:00 tot 02:15 met 3 pauzes van 15 minuten. Echt een avondvullend programma en het was super! De bandleden waren stuk voor stuk het stereotype beeld van een reggae muzikant en de tweede helft was de leadzanger volgens ons een jaar of 75 (we hebben het hem niet gevraagd) maar hij ging los alsof hij in de twintig was. Ze speelden een mix van Thaise en Engelse eigen nummers, de Thaise hoorden we in Bangkok regelmatig. Lekker met een biertje in de hand en de voeten in het zand een feestje vieren. Een super relaxed einde van een super relaxed eiland.
In Bangkok is het compleet tegenovergesteld, maar dat vertel ik in het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
