Paksé en Don Det

Na Vientiane zijn we naar Paksé gereisd. Helaas was ook hier niets te beleven. Om het interessant te maken gingen Guido en ik maar opzoek naar brommers. De afgelopen weken hebben we het er vaak over gehad om het binnenland in te gaan om het "echte" Laos te zien in plaats van de toeristische steden. We kwamen bij een Franse verhuurder die elke avond in het Engels uitleg gaf over meerdaagse tochten in de buurt. Na de uitleg leek het ons mooi om over het bolavan plateau te crossen. Eerst zijn we een dag met onze vrienden uit Frankrijk naar het zuiden gereden om daar tempels en een waterval te bekijken. We zijn in een klein smal bootje de Mekong overgestoken met 3 brommers erop. Eerlijk is eerlijk, we zijn heel aangekomen.. Maar ontzettend gammel! Zodra de boot ging schommelen moest je de brommer goed tegenhouden, zo niet dan kan hij overboord gaan. (en dat is dan vast niet de eerste)

De dag erna begon onze drie daagse tocht. De eerste dag reden de Fransen met ons mee omdat we veel mooie watervallen tegen zouden komen. Wat een super mooie watervallen! Binnen 30 km afstand 4 watervallen die stuk voor stuk verschillend zijn. Bij de allereerste waren wij helemaal alleen, bijzonder om mee te maken. Via veel klimmen en klauteren was het mogelijk om dichtbij te komen waarna we zwemmend naar de waterval zijn gegaan. Jezus wat veroorzaakt zo'n waterval veel kracht. De stroming, relatief sterke wind en de kracht van het vallende water maakte het een uitdaging om er uberhaupt naast te komen. Aan het eind gingen de Fransen terug en gingen wij verder om naar een slaapplek te zoeken.

De dag erna begon met een zoektocht naar normaal ontbijt. Nadat 3 restaurants zeiden geen ontbijt te serveren, was het bij het vierde restaurant toch gelukt om rijst met een gebakken ei te krijgen. De rest van de dag lekker getoerd en mooie watervallen en dorpjes gezien. Als je door dorpjes komt zie je echt dat er (bijna) geen toeristen komen. Vaak een of twee "restaurants" (zonder menu, alleen soep met soms een mogelijkheid tot een rijstgerecht) en een paar guesthouses of bijv een homestay (kamer bij iemand thuis). Niemand spreekt er Engels en alle kleine kinderen rennen naar de weg om te zwaaien en hallo te roepen. Apart blijft toch dat de winkeltjes bijna niets in de schappen hebben liggen en goedkope prijzen hebben maar dat er wel bijna overal satelliet tv is, een brommer voor de deur staat en dat kinderen vaak een moderne mobiel hebben. Wij bedenken ons dan, waar halen ze dat benodigde geld in godsnaam vandaan.. We hebben de volgende nacht overigens geslapen in een hotel training school! Daar zijn 5 kamers, een kantine, een voorraad kast, receptie en leraren kantoor, allemaal met bordjes in het Engels en in Lao aangegeven.

De laatste dag weer wat watervallen gezien, voor het eerst helaas een die droog stond. We zijn naar een koffieplantage geweest waar we een volledige tour hebben gekregen van de plantage en het totale proces om koffie te maken, die overigens erg lekker was! We zijn daarna teruggereden naar Paksé om een bus te regelen naar "the 4000 islands". Mocht je Laos bezoeken dan is het plateau een aanrader. Met zo'n 15 watervallen en de vriendelijke dorpen is het een mooie beleving. De verhuurder die hier info over geeft heet miss Noy.

De 4000 eilanden liggen in de Mekong delta en een aantal zijn bewoond. We kozen ervoor om naar Don Det te gaan, het eiland dat populair is onder backpackers. We hadden een idyllisch eiland verwacht met op en top feeststemming.. Dit viel nogal tegen. Er waren weinig toeristen, er was verder niet veel te doen en ondanks het nieuwjaar wat ze hier vieren op 14/15/16/17 april, was het een (te) rustig eiland. De locatie van de bungalow was daarentegen geweldig! Aan de Mekong rivier, twee hangmatten op de veranda en elke dag een mooie zonsondergang voor de rij bungalows.. Heerlijk! Na twee nachten hadden we het gezien en besloten we naar de grens van Cambodja te reizen.

Later meer!