lange reis naar Khaosan road

De weg naar Khaosan road, waar wij een hostel in de buurt zochten, vanuit Koh Lipe is al een verslag op zich. Eerst met de speedboot van Koh Lipe naar het vaste land. Met hoge snelheid en een mooi uitzicht was de rit zo voorbij. Toen 2 uur wachten op de bus. Althans, dat is wat ze ons hadden verteld.. Het wachten was op een kleiner busje die ons naar een bestemming zou brengen waar de grote bus ons op zou pikken. Ook daar weer twee uur wachten. De grote bus was een ware beleving. Een dubbeldekker, Twee chauffeurs en een steward, allemaal in (volgens mij) vliegers uniform en nog eten en drinken. We dachten zelfs een knop te hebben als in het vliegtuig, om die steward bij je te laten komen maar dat was niet zo. Het jammere is overigens dat ze totaal geen Engels konden en dat de eerste chauffeur absoluut niet kon rijden. Inhalen voor bochten waar je niet door kunt kijken, inhalen terwijl die auto zelf inhaalt en bijna overal midden op de weg rijden. Allemaal onder het motto: ze gaan toch wel aan de kant voor een grote bus die extreem veel toetert. Het bleek in ieder geval wél te kloppen. We kwamen namelijk heel aan in Bangkok. Onderweg stopten we wel eens maar op één stop liep de hele bus leeg en niemand sprak Engels. Gelukkig maakte iemand het algemene "eten!" gebaar dus ook wij gingen uit de bus. In een soort wegrestaurant stonden twee dames de passagiers van drie bussen schreeuwend (in het Thais) aan tafel te commanderen. Ook nu gingen wij gewoon met de rest mee en dus gewoon aan een tafel gaan zitten. Onze tafel en die naast ons vonden het wel grappig, twee blanken die absoluut geen idee hebben wat er aan de hand is. Toen kwam het eten op tafel, een paar Thaise gerechten en een grote pot rijst. Het is kennelijk beleefd en/of standaard dat één persoon voor iedereen rijst opschept. Dat vonden wij helemaal geen probleem! Tot ik zag dat iedereen in één keer 3 porties rijst op het bord kreeg. Ik gaf aan dat ik maar één schep hoefde en dat was geen probleem. Opmerkelijk was dat zij het zó snel naar binnen werkten dat ze het ook nog eens eerder op hadden.. Maargoed, iedereen weer de bus in en weer op de weg richting Bangkok.

De tweede keer dat de bus leeg liep was op de eindbestemming. Wij hadden, zoals onderhand standaard is, geen idee waar we in de stad waren en hoever we van de uiteindelijke bestemming af zaten. Van het bus centrum moesten we in ieder geval naar Khaosan road. Dé straat voor een gezellige avond. Vanuit hier wilden we op 5 minuten lopen een hostel vinden want aangezien de taxi en tuk tuk je oplichten, ga je na het stappen lopend terug. (Althans wij) Na meerdere veeeeel te hoge bedragen van taxi's en tuktuks gehoord te hebben, kwamen we uit bij de lijnbussen. Ze zeiden dat er een gratis lijnbus richting Khaosan road ging dus dat leek ons prima. Toen we de bus zagen leek het voor mij precies op een oude Amerikaanse schoolbus. Voor de hengeveldenaren de voormalige bus van varenbrink. Nou ja, ongeveer dan. Deze was never nooit onderhouden en stond op het punt om naar de sloop te gaan maar hij deed het nog en bracht ons in een paar uur op bestemming. Mooi zo! Helemaal prima. De reis heeft in totaal 22 uur geduurd maar het was een leuk avontuur. De beleving van Bangkok zelf komt hierna, anders wordt het verslag wel érg lang.